พลาสมาโลเจน : PLASMALOGEN

• เหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการเพิ่มการใส่ใจตัวเอง
• วิธีรับประทานอาหาร: รับประทานวันละ 1-2 แคปซูล (ก่อนอาหารเช้าหรือเย็น)
• ข้อแนะนำในการเก็บรักษา: ควรเก็บไว้ในที่แห้ง หรือหลีกเลี่ยงการโดนแสงแดด/ร้อนจัด
• ขนาดบรรจุ: 1 กล่องมี 60 แคปซูล (230mg. capsule) ใน 1 แคปซูลมีสารสกัดจากหอยเชลล์ 12.27 มก.
• ผู้ผลิต : B&S CORPORATION CO., LTD. (ประเทศญี่ปุ่น)
• ผู้จัดจำหน่าย : บริษัท ออลล์เวล ไลฟ์ จำกัด

ไม่แนะนำในผู้ที่มีประวัติแพ้หอย

*เด็กและสตรีมีครรภ์ไม่ควรรับประทาน ไม่มีผลในการป้องกันหรือรักษาโรค อ่านคําเตือนในฉลากก่อนบริโภค ควรกินอาหารหลากหลายครบ 5 หมู่ในสัดส่วนที่เหมาะสมเป็นประจํา*

หากต้องการสอบถามรายละเอียด หรือคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญ สามารถติดต่อ

ชายอายุ 70 ปี เป็นอัลไซเมอร์ 1 ปี

มีอาการหงุดหงิด  และทักษะ “โกะ” ลดลงจากระดับ 6 เป็นระดับเริ่มต้น หลังจากที่เขาทานพลาสมาโลเจน เขาร่าเริงขึ้น และทักษะโกะเป็นระดับ 6 เหมือนเดิม และตอนนี้เขาเป็นอาสาสมัครสอนโกะ

---

คะแนน MMSE ดีขึ้น 8 คะแนนใน 3 เดือน

ชายอายุ 80 ปี เป็นอัลไซเมอร์มา 3 ปี

หลังทานพลาสมาโลเจน 3 เดือน อาการอัลไซเมอร์ยังคงอยู่ แต่อาการในภาพรวมดีขึ้น ผู้ป่วยสามารถเล่นบอลที่ชมรมผู้สูงอายุ ชวนเพื่อนมากินข้าว ปลูกผักในสวนได้

---

คะแนน MMSE ดีขึ้น 5 คะแนนใน 3 เดือน

หญิงอายุ 70 ปี เป็นอัลไซเมอร์มา 11 ปี

สามารถดูแลตัวเองได้ เห็นการเปลี่ยนแปลงหลังจากที่เธอทาน พลาสมาโลเจน 2 เดือน เธอสามารถทาลิปสติกและใส่เครื่องประดับได้โดยไม่ต้องมีคนช่วย สิ่งนี้ช่วยลดภาระของสามีในฐานะผู้ดูแล

---

คะแนน MMSE ดีขึ้น 1 คะแนนใน 3 เดือน

พลาสมาโลเจน : PLASMALOGEN คืออะไร?

พลาสมาโลเจน (Plasmalogen) คือ สารที่สร้างขึ้นในร่างกายมนุษย์ แต่พลาสมาโลเจนจะลดลงตามอายุที่เพิ่มขึ้น รวมถึงภาวะต่างๆผลการศึกษาในคนยืนยันว่าการบำบัดด้วยการเพิ่มระดับของพลาสมาโลเจน ช่วยให้อาการของผู้ป่วยอัลไซเมอร์ดีขึ้นถึง 52% หลังจากให้ผู้ป่วยรับประทานพลาสมาโลเจนวันละ 2 เม็ดติดต่อกันเป็นเวลา 6 เดือน

VDO สัมภาษณ์ Dr.Fujino Takehiko ศาสตราจารย์เกียรติคุณแห่งมหาวิทยาลัยคิวชู ผู้ก่อตั้ง BOOCS Medical Group

---

ผลการวิจัยที่ ได้รับการตีพิมพ์(คลิกที่ภาพเพื่อดูฉบับเต็ม)

ตัวอย่าง การทดสอบประสิทธิภาพของ พลาสมาโลเจน (PLASMALOGEN)

พลาสมาโลเจน มีฤทธิ์ต้านการอักเสบ และต้านอะไมลอยด์โดสิส ซึ่งเป็นสาเหตุของอัลไซเมอร์

จากการทดลองฉีด LPS ซึ่งทำให้เกิดการอักเสบของระบบประสาทในฮิบโปแคมปัสของหนูที่โตเต็มวัย เซลล์เหล่านี้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญหลังจากการรักษาด้วยพลาสมาโลเจน (Katafuchi T et al., 2012)

---

จุดสีเขียวในภาพคือจำนวนเซลล์ที่ก่อให้เกิดการอักเสบในสมอง ซึ่งเป็นสาเหตุของโรคอัลไซเมอร์ จะเห็นได้ว่าเมื่อได้รับพลาสมาโลเจน จำนวนเซลล์อักเสบลดน้อยลง

พลาสมาโลเจน สามารถยับยั้งการตายของเซลล์ประสาท ซึ่งส่งผลให้สามารถช่วยรักษาอัลไซเมอร์

เซลล์ประสาทมีความไวต่อความเครียด ดังนั้นความเครียดอาจนำไปสู่การตายของเซลล์ประสาท และความผิดปกติของระบบประสาท จากการศึกษาพบว่าพลาสมาโลเจนสามารถยับยั้งการตายของเซลล์ประสาทในหนู ซึ่งป้องกันการตายของเซลล์ประสาทสามารถช่วยรักษาโรคอัลไซเมอร์ได้ (Hossain MS et al., 2013)

---

สีแดงคือจำนวนเซลล์ประสาทจะเห็นได้ว่าการได้รับพลาสมาโลเจน สามารถรักษาจำนวนเซลล์ประสาทได้ดีขึ้นกว่ากลุ่มที่ไม่ได้รับพลาสมาโลเจน

การรับการรักษาจากแพทย์พร้อมกับรับประทานพลาสมาโลเจน ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของสมองอย่างมีนัยสำคัญ

ประเมินโดยแบบทดสอบสมรรถภาพสมอง : MMSE

จากการศึกษาพบว่า PLASMALOGEN ช่วยปรับปรุงการทำงานของหน่วยความจำของผู้ป่วยโรคอัลไซเมอร์อย่างมีนัยสำคัญ

ประเมินโดยแบบทดสอบความสามารถในการจำ: WMS-R

References ข้อมูลอ้างอิง และงานวิจัยต่างๆ

• Katafuchi, T. et al. 2012. Effects of plasmalogens on systemic lipopolysaccharide-induced glial activation and β-amyloid accumulation in adult mice. Ann. N.Y. Acad. Sci. 1262: 85-92.
• Ginsberg, L. et al. 1995. Disease and anatomic specificity of plasmalogen deficiency in Alzheimer’s disease brain. Brain Res. 698(1-2): 223–226.
• Farooqui, A. A. & Horrocks, L. A. 2001. Plasmalogens: workhorse lipids of membranes in normal and injured neurons and glia. Neuroscientist. 7(3): 232-245.
• Brosche, T. 1997. Plasmalogen phospholipids – facts and theses to their antioxidative qualities. Arch. Gerontol. Geriatr. 25(1): 73-81.
• Mawatari, S. et al., 2007. Separation of intact plasmalogens and all other phospholipids by a single run of high-performance liquid chromatography. Analytical Biochemistry. 370(1): 54-59.
• Bichenkov E, Ellingson JS. 1999. Temporal and quantitative expression of the myelin-associated lipids,  plasmalogen, galactocerebroside, and sulfatide, in the differentiating CG-4 glial cell line. Neurochem. Res. 24(12): 1549–1556.
• Wykle, R. L. & Schremmer Lockmiller, J. M. 1975. The biosynthesis of plasmalogens by rat brain: involvement of the microsomal electron transport system. Biochim. Biophys. Acta. 380(2):291–298.
• Yamashita, S. et al. 2016. Analysis of Plasmalogen Species in Foodstuffs. Lipids. 51(2): 199-210.
• Braverman, N. E. & Moser, A. B. 2012. Functions of plasmalogen lipids in health and disease. Biochim. Biophys. Acta. 1822(9): 1442-1452.
• Hossain, M. S. et al. 2013. Plasmalogens rescue neuronal cell death through an activation of AKT and ERK survival signaling. PLoS One. 8(12): e83508.
• Han, X. et al. 2001. Plasmalogen deficiency in early Alzheimer’s disease subjects and in animal models: molecular characterization using electrospray ionization mass spectrometry. J. Neurochem. 77(4): 1168–1180.
• Masataka, I. et al. 2012. Anti-inflammatory/anti-amyloidogenic effects of plasmalogens in lipopolysaccharide-induced neuroinflammation in adult mice. J. Neuroinflammation. 9: 197-209.
• Goodenowe, D. B. et al. 2015. Relation of plasmalogens, ApoE genotype, and Alzheimer’s disease pathology to cognition: A post-mortem analysis. Alzheimer’s & Dementia. 11(7) Supplement: 865-866.
• Goodenowe, D. B. et al. 2014. Relation of plasmalogen biosynthesis to cognition and AD in older persons. Alzheimer’s & Dementia. 10(4) Supplement: 887.
• Goodenowe, D. B. et al. 2007. Peripheral plasmalogen deficiency: a logical causative factor in Alzheimer’s disease and dementia. J. Lipid Res. 48(11): 2485–2498.
• Ginsberg, L. et al. 1998. Membrane instability, plasmalogen content, and Alzheimer’s disease. J. Neurochem. 70 (6): 2533–2538.

ใบอนุญาตโฆษณาเลขที่ ฆอ.1252/2566*อ่านคำเตือนในฉลากและเอกสารกำกับเครื่องมือแพทย์ก่อนใช้ผู้จัดจำหน่าย บริษัท ออลล์เวล ไลฟ์ จำกัด 73,75 ซอยจรัญสนิทวงศ์ 89/2 ถนนจรัญสนิทวงศ์ แขวงบางอ้อ เขตบางพลัด กรุงเทพฯ 10700